Eerder kregen Beate Uhse in Duitsland, en Sapph hier in Nederland met Dekkers aan de stok. Volgens Beate Uhse is het idee met de bandjes zo oud als de weg naar Rome, en dus niet beschermd. De bandjes zijn te combineren met een veelvoud aan lingeriemodellen en vormen in die combinatie een stijl. Geen bescherming dus, zo vond Beate Uhse. Naar verluidt heeft Dekkers de zaak niet doorgezet. Het zal toch niet zo zijn dat Dekkers zich door oude ontwerpen heeft laten inspireren? Zelfs al zou dat zo zijn, dan nog zijn de ontwerpen van Dekkers beschermd als de uitwerking als geheel vernieuwend genoeg is.

De oorspronkelijkheid van een ontwerp blijft bij de rechter een belangrijk item. Ik herinner mij nog een advocate die met de Heinz Gericke catalogus aan kwam zetten. 250 pagina’s leer. Zij wilde aantonen dat de typerende stiksels van de G-Star Elwood (kniestuk, schuin op het been, rond zitvlak) hetzelfde waren als die van een gewone leren motorbroek. Daarvan zijn de kniestukken functioneel bepaald (anders ziet ie niet lekker). Pierre Morisset vertaalde dit idee naar een ruim zittende broek in denim stof. Daarin school de vernieuwing èn het succes. Met die combinatie was de Elwood nieuw en auteursrechtelijk beschermd.

In de rechtszaal komt steeds weer de vraag naar de nieuwheid op. Wie was er het eerst? Hoe ziet de rest van de markt eruit? Hoe meer ondernemingen min of meer hetzelfde op de markt brengen, hoe minder de kans dat de eerste er nog tegen kan optreden. Het kan dan een onbeschermde stijl zijn geworden. Niet voor niets bijten vernieuwende ontwerpers vaak scherp van zich af als een ander te dicht in de buurt komt. En zo ook Marlies Dekkers.

www.hoogenhaak.nl